Για να μάθετε εάν είστε κατάλληλοι για μαστοπηξία, θα υποβληθείτε σε μια ενδελεχή αξιολόγηση που θα γίνει από τον αισθητικό χειρουργό σας. Αυτό επιτρέπει επίσης στον γιατρό να αντιστοιχίσει τη φυσιολογία, τους στόχους και το ιατρικό ιστορικό σας με τη σωστή μέθοδο ανύψωσης.

Απλώς για να σας δώσω μια ιδέα για το ποιες είναι αυτές οι μέθοδοι, ακολουθεί μια γρήγορη περίληψη:

Η πιο επεμβατική από τις τεχνικές ανύψωσης στήθους, η άγκυρα περιλαμβάνει τη δημιουργία τομής γύρω από την θηλαία άλω και στη συνέχεια μετακίνηση προς τα κάτω κάθετα. Μόλις φτάσει στην πτυχή του μαστού, γίνεται μια οριζόντια τομή.

Λόγω του αριθμού των τομών που συνεπάγεται, αυτή η μέθοδος συνιστάται μόνο για σοβαρές περιπτώσεις. Και όπως θα περίμενε κανείς, υπάρχει ένα αυξημένες ουλές με αυτή την προσέγγιση.

Αυτό είναι παρόμοιο με την άγκυρα, αν και λίγο λιγότερο επεμβατικό. Εξακολουθεί να απαιτεί να γίνει μια τομή γύρω και κάθετα κάτω από την θηλαία άλω, αλλά δεν υπάρχει ανάγκη για οριζόντια τομή.

Το γλειφιτζούρι ταιριάζει καλύτερα σε περιπτώσεις όπου υπάρχει μόνο μέτρια χαλάρωση. Είναι επίσης η προτεινόμενη επιλογή για γυναίκες που δεν σκοπεύετε να βάλετε εμφυτεύματα.

Θα ομαδοποιήσουμε αυτά τα δύο μαζί, καθώς είναι κυρίως για εκείνους που σκοπεύουν να κάνουν και εμφυτεύματα. Οι τομές εδώ γίνονται μόνο γύρω από την θηλή, και έτσι ελαχιστοποιούνται οι ουλές.

Σημειώστε ότι η ανύψωση με ντόνατς περιορίζεται σε γυναίκες με ήπια έως μέτρια χαλάρωση ή πτώχευση. Από την άλλη, το μισοφέγγαρο μπορεί να γίνει μόνο σε στήθος με ελάχιστη πτώση.

Τώρα που έχετε μια καλύτερη κατανόηση της μαστοπηξίας γενικά, ήρθε η ώρα να απαντήσετε στην πιο σημαντική ερώτηση: τι μπορείτε να περιμένετε ρεαλιστικά από μια τέτοια διαδικασία;

Αν υποθέσουμε ότι έχει επιλεγεί η ιδανική μέθοδος, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να είστε εσείς ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα—ειδικά εάν η πτώση κρίνεται σοβαρή ή τουλάχιστον μέτρια.

Αμέσως μετά τη διαδικασία, ωστόσο, το στήθος σας πιθανότατα θα φαίνεται κάπως περίεργο, πιθανόν να γέρνει λίγο πολύ ψηλά. Θα πρέπει να αποκτήσει πολύ καλύτερη εμφάνιση σε περίπου ένα μήνα, δεδομένου ότι δεν καταπονείστε τον εαυτό σας.

Το στήθος σας θα αποκτήσει την τελική του εμφάνιση μόνο μετά από τουλάχιστον έξι μήνες ανάρρωσης. Είναι επίσης περίπου αυτή τη στιγμή που οι ουλές θα αρχίσουν να ξεθωριάζουν, αναπτύσσοντας μια πολύ πιο ανοιχτή απόχρωση.

Ωστόσο, μην περιμένετε ότι οι ουλές θα εξαφανιστούν πλήρως από μόνες τους. Είναι ένα μειονέκτημα της διαδικασίας με την οποία πολλοί επιλέγουν να ζήσουν, αν και θα μπορούσατε να υποβληθείτε εγχείρηση αναθεώρησης ουλής για περαιτέρω ελαχιστοποίηση της εμφάνισης ουλών.

Αν αναρωτιέστε αν η ανόρθωση στήθους θα έχει μόνιμα αποτελέσματα, δεν θα έχει. Υπόκεινται στις επιπτώσεις της γήρανσης και των αλλαγών στο βάρος, το μπούστο σας θα το κάνει να δείξει τελικά σημάδια της χαλάρωσης και της πτώσης για άλλη μια φορά.

Τι γίνεται αν η μαστοπηξία δεν ταιριάζει με τις προτιμήσεις και τους στόχους σας; Υπάρχουν και άλλες διαθέσιμες επιλογές—όπως η μεταμόσχευση λίπους (γνωστή και ως αυτόλογη αυξητική στήθους), η οποία είναι μια φυσική προσέγγιση στις εργασίες στήθους.

Αντί να απαιτούνται εμφυτεύματα σιλικόνης ή φυσιολογικού ορού, αυτό περιλαμβάνει τη μεταφορά λίπους από το ένα μέρος του σώματος στο άλλο. Για παράδειγμα, το λίπος από τη γραμμή του σουτιέν μπορεί να τοποθετηθεί στο πάνω μέρος του στήθους.

Εάν δεν υπάρχει αρκετό λίπος για να μετακινηθεί στην περιοχή του στήθους, μπορεί να γίνει λιποαναρρόφηση στους μηρούς ή στην κοιλιά. Λάβετε υπόψη, ωστόσο, ότι ενώ το μόσχευμα λίπους είναι εξαιρετικό προσθέτοντας μέγεθος και πληρότητα, η ιδανική ευθυμία δεν είναι εγγυημένη.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μερικοί που επιλέγουν να υποβληθούν σε αυτή τη διαδικασία καταλήγουν επίσης να κάνουν ανόρθωση στήθους. Επίσης, σε αντίθεση με τη μαστοπηξία, η μεταμόσχευση λίπους απαιτεί επέκταση του ιστού του μαστού - μια διαδικασία όπου θα φοράτε βεντούζες για μεγάλες περιόδους.