Om te bepalen of je geschikt bent voor mastopexie, onderga je een grondige beoordeling door je cosmetisch chirurg. Dit stelt de arts ook in staat om je fysiologie, doelen en medische geschiedenis te matchen met de juiste liftmethode.

Om je een idee te geven van wat deze methoden zijn, hier een korte samenvatting:

De meest ingrijpende van de borstlifttechnieken, de anchor, houdt in dat er een incisie rond de areola wordt gemaakt en vervolgens verticaal naar beneden wordt gegaan. Bij het bereiken van de borstplooi wordt dan een horizontale incisie gemaakt.

Vanwege het aantal incisies dat deze methode vereist, wordt deze alleen aanbevolen voor ernstige gevallen. En zoals je zou verwachten, is er een toegenomen littekenvorming bij deze aanpak.

Deze lijkt op de anchor, maar is iets minder ingrijpend. Er moet nog steeds een incisie worden gemaakt rond en verticaal onder de areola, maar een horizontale incisie is niet nodig.

De lollipop is het meest geschikt voor gevallen met slechts matige verzakking. Het is ook de aanbevolen optie voor vrouwen die geen plannen hebben om implantaten te nemen.

We gaan deze twee samenvoegen omdat ze vooral bedoeld zijn voor degenen die ook implantaten willen. De incisies worden hier alleen rond de tepelhof gemaakt, waardoor littekens worden geminimaliseerd.

Let op dat de donutlift beperkt is tot vrouwen met milde tot matige verslapping of doorzakking. Aan de andere kant kan de maansikkel alleen worden toegepast op borsten met minimale verslapping.

Nu je een beter begrip hebt van mastopexie in het algemeen, is het tijd om de belangrijkste vraag te beantwoorden: wat kun je realistisch verwachten van zo'n procedure?

Uitgaande van de juiste methode is er een goede kans dat je tevreden zult zijn met het resultaat—vooral als de verslapping als ernstig of op zijn minst matig wordt beschouwd.

Direct na de procedure zal je borst er waarschijnlijk wat vreemd uitzien, mogelijk iets te hoog geplaatst. Het zou binnen ongeveer een maand een veel beter uiterlijk moeten krijgen, mits je jezelf niet overbelast.

Je borsten zullen hun definitieve uiterlijk pas bereiken na minstens zes maanden herstel. Het is ook rond deze tijd dat littekens beginnen te vervagen en een veel lichtere tint krijgen.

Maar verwacht niet dat de littekens vanzelf volledig verdwijnen. Het is een nadeel van de procedure waar velen mee leren leven, hoewel je een littekenrevisie-operatie kunt ondergaan om het uiterlijk van littekens verder te minimaliseren.

Als je je afvraagt of een borstlift permanente resultaten oplevert, dat doet het niet. Door de effecten van veroudering en gewichtsschommelingen zal je borst uiteindelijk weer tekenen van verslapping en doorzakken vertonen.

Wat als mastopexie niet overeenkomt met je voorkeuren en doelen? Er zijn andere opties beschikbaar—zoals vettransplantatie (ook wel autologe borstvergroting genoemd), wat een natuurlijke benadering is van borstvergrotingen.

In plaats van siliconen- of zoutwaterimplantaten te gebruiken, houdt dit in dat vet van het ene deel van het lichaam naar het andere wordt overgebracht. Bijvoorbeeld, vet van de bh-lijn kan in het bovenste deel van de borst worden geplaatst.

Als er niet genoeg vet is om binnen het borstgebied te verplaatsen, kan liposuctie worden uitgevoerd op de dijen of buik. Houd er echter rekening mee dat hoewel vettransplantatie geweldig is voor het toevoegen van volume en volheid, ideale stevigheid niet gegarandeerd is.

Dit is waarom sommigen die voor deze procedure kiezen ook een borstlift laten doen. Bovendien vereist vettransplantatie, in tegenstelling tot mastopexie, expansie van het borstweefsel—een proces waarbij je lange tijd zuignappen draagt.